Duo Reges: constructio interrete. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quis istud possit, inquit, negare? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Ego vero isti, inquam, permitto. Dici enim nihil potest verius.